Istotą sonoforezy (inaczej fonoforezy lub ultrafonoforezy) jest wprowadzenie substancji czynnych do tkanek, które dzięki działaniu samych ultradźwięków, mogą szybciej i efektywniej pokonywać barierę naskórkową i przenikać nawet w głąb skóry właściwej.
W normalnych warunkach związki polarne czy substancje wielkocząsteczkowe, np. peptydy, mają niewielki szanse, by ulec absorpcji w głębszych warstwach skóry. Ultradźwięki wprowadzają
w ruch oscylacyjny płyny zawierające związki chemiczne i przez to umożliwiają ich skuteczniejsze przenikanie przez skórę.
Ultradźwięki pozwalają na penetrację substancji aktywnych trzema drogami:
1. TRANSEPIDERMALNĄ – substancja aktywna dostaje się do przestrzeni międzykomórkowych przez naskórek,
2. TRANSFOLIKULARNĄ – substancja aktywna wprowadzana jest poprzez gruczoły łojowe, potowe oraz mieszki włosowe,
3. TRANSDERMALNĄ – penetracja z komórki do komórki.
W sonoforezie wykorzystuje się ultradźwięki o średnich i małych częstotliwościach, mieszczących się w zakresie od 1 do 10 MHz. Efekty zabiegu będą zależne od dwóch czynników: fali ultradźwiękowej oraz zastosowanych substancji czynnych wtłaczanych w głąb skóry za pomocą ultradźwięków, które skrupulatnie dobierane są do danego problemu skóry.
